.svg)
Colaliefhebbers dronken ‘echte’ cola met échte suikers, want die dieetmeuk was NIET TE HACHELEN. En dat vieze, vieze bijsmaakje van die zoetstof - ugh!
Smaakte de nieuwe cola inderdaad veel viezer, of smaakte het anders? Nu drinkt iedereen het in ieder geval, hoewel Light, Max en Zero nog steeds dat ‘bijsmaakje’ hebben en nog steeds anders smaken dan echte cola. Maar, we zijn er aan gewend geraakt. En we hebben - net als bij echte cola - waarschijnlijk zelfs een persoonlijke voorkeur voor een bepaald merk binnen de categorie ‘light cola’s’ (Pepsi, gátverdamme!).
Je voelt hem al aankomen. Alcoholvrij is de nieuwe Cola Light.
Probeer alcoholvrije wijn te zien als een nieuwe, en vooral ándere categorie dan wijn. Gedealcoholiseerde wijn smaakt als gedealcoholiseerde wijn. Het smaakt niet (meer) als wijn met alcohol. Dat mag je jammer vinden, maar je hebt er weinig aan om het als dusdanig te beoordelen. Dat is appels met peren, of beter: cola met cola light.
Daar moest ik aan denken bij het AD artikel van zaterdag 24 juni 2023, met de omineuze titel ‘0.0 wijn heeft nog een lange weg te gaan’, waarin mijn grote vriend Harold Hamersma de droevige conclusie trekt dat het maar niet wil opschieten met de kwaliteit van alcoholvrije wijn. Dat zie ik toch anders.
Ook opvallend: de 5 ‘beste uit de test’ die in het artikel getipt worden zijn prima, maar niet mijn allerallerfavorietste, terwijl we toch jaren lang een aardig gekalibreerde smaak hadden en dezelfde cijfers uitdeelden voor De Grote Hamersma wijngidsen. Maar misschien komt het omdat hij dit keer zijn cijfers liet meebepalen door meerdere wijnliefhebbers en kenners.
De belangrijkste conclusie die ik trek: ik ben anders gaan kijken naar alcoholvrije wijn sinds ik het dagelijks proef. Ik wend me tot mijn andere grote vriend, Wim Boekema van slijterij Nix & Nix voor wat reflectie.
Wim Boekema: ‘Ik ben altijd blij met aandacht voor de alcoholvrij, maar vooral bij stille wijnen moet je niet verwachten een kopie te krijgen van een alcoholhoudend product. Daar loopt in onze ogen het testen van alcoholvrije wijnen door mensen die gewend zijn om wijnen met alcohol te drinken vaak spaak. Het gaat om verwachting en een ander referentiekader.’
Wim en ik zitten op één (alcoholvrije) lijn. Dat komt omdat we allebei héél veel alcoholvrije wijnen proeven. We zijn experts in de categorie en proeven en beoordelen met die categorie als referentiekader.
Maar wat zegt de uitslag van een alcoholvrije wijnproeverij, gedaan door mensen die niet gewend (of getraind) zijn om alcoholvrije wijnen te proeven? Mensen die het nooit tot zelden drinken en ‘liever niet’ ook. Je zou iemand die alleen alcoholvrije wijnen drinkt ook geen wijngids laten schrijven. Dus wat ben je precies aan het testen?
Wat er voor het AD getest is, is of een groep wijnkenners vindt of alcoholvrije wijnen lijken op wijnen met alcohol. Fair. Maar niet of er goede alcoholvrije wijnen zijn binnen de eigen categorie.
Je kunt zeggen: ik houd niet van alcoholvrije wijn. Maar vaak is zelfs dat wat voorbarig, want je bent nog niet gewend aan de smaak van alcoholvrije wijn.
Geef jezelf een half jaar en één fles alcoholvrije wijn per week om aan de smaak te wennen, en kom dan bij me terug.
Wim weet gelukkig waarom hij het doet: ‘Wij proberen te bereiken dat mensen kunnen genieten van een wijn zonder alcohol, en geloof het of niet, het lukt! Er zijn iedere maand duizenden mensen blij verrast dat ze iets lekkers en feestelijks kunnen drinken thuis of in een restaurant.’ Uiteindelijk is het zowel bij wijnen met als zonder alcohol, de consument die bepaalt wat lekker is.
Waar heb je types als Harold Hamersma en Esmee Langereis dan voor nodig? Useless lot - dat vooropgesteld :) maar waar we wel bij kunnen helpen is het kaf van het koren scheiden binnen een categorie. En hoe meer proefervaring je binnen die categorie hebt, hoe zinvoller dat is. Ik kan nu het verschil proeven tussen de diverse technieken waarmee wordt gedealcoholiseerd, een jaar geleden kon ik dat bijvoorbeeld nog niet. De ene methode behoudt meer aroma’s, de andere meer structuur.
En ik proef gelukkig wél ontwikkeling in de techniek, de smaken veranderen continu: het weeë bijsmaakje is bij een aantal recente wijnen echt zo goed als verdwenen - wat nog steeds niet wil zeggen dat het dan naar wijn met alcohol smaakt, maar ik denk dat we daar sneller komen dan je denkt.
Tot die tijd kun je blij zijn/er genoegen mee nemen dat er iets interessants en nieuws te drinken is dat geen alcohol bevat - want daar ben je naar op zoek neem ik aan. Waar lullen we anders over? Trek gewoon een fles wijn open!
Harold en ik aan de 0.0 in 2020. Tijdens onze samenwerking werd ik ziek. Toen ik terugkwam was ik gestopt met drinken. Het eerste dat ik deed was alcoholvrij pushen. Mooi portret :)
.svg)
